Ons oorsprongsverhaal kent vele gezichten
Ons oorsprongsverhaal kent vele versies. De meest bekende verhalen en theorieën zijn die natuurlijk van Adam en Eva en de evolutieleer. Het verhaal van Sophia is minder bekend, alhoewel het in vele geschriften openlijk of minder openlijk wordt genoemd. Vaak wordt er dan verwezen naar een vrouwelijk goddelijk wezen/bewustzijn of wordt er verwezen naar Wijsheid.
Sophia wordt beschreven als een kosmische oerkracht, die er was vóórdat de fysieke schepping ontstond. Eerst was er diepe duisternis en rust. In deze fase ontstaat er een verlangen van de Bron om zichzelf te leren kennen en om zich te gaan manifesteren. Er ontstaat een eerste beweging en daarmee een begin van een nieuwe scheppingscyclus, via Sophia.
Het ontstaan van de Matrix
Maar hoe zijn we dan eigenlijk in de materie, hier op aarde, terecht gekomen? En waarom ervaren we het leven niet meer vanuit ons oorsprongsbewustzijn? Op dit moment ervaren we een begrenzing van ons bewustzijn, wat ook weleens de Matrix wordt genoemd. We zitten als het ware gevangen in de materie. We leven in de derde dimensie, een realiteit die een bodem en een plafond kent. Daarin kennen we ook bepaalde wetmatigheden, die bepalen hoe we leven op aarde, zoals de werking van de dualiteit.
Het ontstaan van de matrix waarin we hier leven op aarde, is direct verbonden aan het creatieproces door Sophia.
Sophia, als moederlijk bewustzijn van de mens, heeft ten tijde van het creatieproces van de mens haar bewustzijn meegezonden, de ervaring in. Daarmee ging zij op in haar creatie om zo de Bron zichzelf te laten ervaren. Dit is wezenlijk anders dan creaties vanuit ander Geestesbewustzijn. Hiermee is een val van bewustzijn ontstaan. In de Aquariusmystiek wordt dat de 'involutie' genoemd. Aan de ene kant was dit een onvermijdelijk proces om de verdichte laag van de materie te kunnen betreden. Aan de andere kant heeft dit zo'n schok teweeg gebracht dat hier gelijk op is gereageerd vanuit andere leven in het universum. Er is een focus op de mens ontstaan die ons bewustzijn niet op werkelijke waarde schat en van daaruit is er bemoeienis ontstaan met ons bewustzijn. Bij het involueren in de materie zijn blinde vlekken ontstaan, ook wel ons collectieve onbewuste genoemd. Dit blinde stuk is ingenomen door Archontisch bewustzijn (onbezield parasitair bewustzijn zonder vorm). Ook is er tussen ons en de Bron een godsentiteit geschoven die ons afleidt van ons oorspronkelijk bewustzijn. Dit oorspronkelijk bewustzijn in ons is onaantastbaar en nog altijd voelbaar. Het Archontisch bewustzijn, naast ander bewustzijn, beïnvloedt in grote mate hoe we op dit moment op aarde functioneren en aan welke krachten onze realiteit onderhevig is.
Leven binnen begrenzing
Hoe dieper we de materie indaalden, des te groter werd onze blinde vlek. We zijn ons volledig gaan vereenzelvigen met de realiteit op aarde en met elkaar vormgeven en beleven. We zijn ons steeds minder bewust van ons volledige wezen geworden en dragen geen tot nauwelijks herinneringen aan onze oorsprong. Zo zijn we hier niet onsterfelijk, hebben we niet of nauwelijks herinneringen aan onze oorsprong of andere werelden. De meesten van ons hebben geen enkele notie wie we werkelijk zijn vanuit ons oorsprongsbewustzijn of wat onze plek in de ordening van de schepping is.
We weten vaak niet wat we hier werkelijk komen doen. We leven met een lotsbestemming waarin ons als het ware steeds maar van alles overkomt. Daardoor verkeren we bijna permanent in een staat van trauma, afleiding en misleiding. Het gevolg hiervan is dat we niet onze volledige potentieel van ons oorsprongsbewustzijn benutten. En al zijn steeds meer mensen zich hier ten volle van bewust, we hebben nog altijd te maken met realiteiten die worden gecreëerd door tegenkrachten, die geen baat hebben bij het tot wasdom komen van het menselijke bewustzijn op aarde.
Het opheffen van de dualiteit
Voor werkelijk vrijheid van geest is alles kunnen zien, doorzien voor wat het is van cruciaal belang. Het opheffen van de dualiteit, (en daarmee de matrix), die ons in een voortdurende lijdensspiraal en sluimerbewustzijn houdt, is de sleutel tot vrijheid. We kunnen dit van binnenuit openbreken door in onze kracht te gaan staan.
Dit doen we door onze dagelijkse keuzes: de kleine en ook de grote. We worden in deze fase soms gedwongen moedige (innerlijke) keuzes te maken. Al naar gelang meer mensen dit gaan doen, zal dit veld steeds verder uitdijen en aan terrein winnen. Het is aan de ene kant niet benijdenswaardig om in deze tijd te leven. Maar aan de andere kant: was dit niet precies waar we voor naar de aarde zijn gekomen juist in deze tijd?
Ook door het bundelen van onze krachten en het erkennen en zien van de plek en rol van de ander kunnen we dit bewust en versneld bewerkstelligen.
Tekst: Sophia Bos